Negenennegentig (III)

Zo’n twee uur geleden. Voor Ahmed en Kiné bijna tijd om naar bed te gaan. Zoals bijna elke avond zit ik met hen voor de computer om ze de Negenennegentig Schone Namen van Allah, soebhana wa ta’ala, te leren. Deze keer zit Yande er ook al bij. Meestal speelt ze om deze tijd nog buiten, maar de storm houdt haar deze keer binnen. Voor de uitleg van de Namen maak ik gebruik van een Powerpoint-presentatie*, samengesteld uit schilderijen van Arthafez.com en betekenissen en omschrijvingen, in het Nederlands, van Zahurul Hassan Sharib. De presentatie zit vol links naar aya’s (Islamicity.com) en naar Engelstalige uitleg (Iberr.co.za). *zie deze weblogbijdrage d.d. 3 juni 2004

Mashallah, het is heel amusant en ontroerend tegelijk om mijn kinderen, ieder op zijn/haar eigen wijze, te zien en horen reageren op deze presentatie: Yande heeft echt de nieuwsgierige leeftijd. Ze stelt veel vragen. Maar als ze de uitleg niet direct begrijpt, verslapt haar aandacht. Dan moet ik haar weer bij de les halen.

Ahmed heeft de leergierige leeftijd. Vol vuur herhaalt hij de uitspraak van de Namen en hun betekenissen. Zonder veel vragen te stellen. Overdag kan je hem zonder aanleiding ineens een aantal Namen van Allah horen uitspreken, soms met de betekenissen erbij.

Kiné richt haar aandacht meer op de kleurenpracht van de schilderijen van de Negenennegentig Schone Namen van Allah. Tijdens de ‘diavoorstelling’ van de namen, wanneer Yande haar vragen afvuurt en Ahmed uit volle borst de namen meebrult, kun je Kiné horen roepen: “Rood! Geel, blauw, groen! Roze! Geel, rood!” Mashallah…