“In the loveliness of the night you are spared their piteous cries for food” #Aleppo, 1918

“Nile to Aleppo” (1920) is een reisjournaal geschreven door een kapitein uit het Australische leger. Ergens halverwege het boek is de Eerste Wereldoorlog officiëel ten einde. Wat ik op bladzijde 181 heb gelezen is zó boeiend, dat ik het nu direct met je wil delen (ik heb het boek nog niet uit).

De schrijver H.W. Dinning is niet het meest aangename gezelschap. Hij waant zich als Australiër superieur aan vele volkeren. Italianen, bedoeïnen, Egyptenaren, Syriërs – zelfs de Èngelsen moeten het ontgelden. “Irritant ventje,” denk ik dan. Irritant of niet, daar waar Dinning sferen beschrijft, in geuren en kleuren, kan hij wel fascinerend zijn!

Voorbeeld: op bladzijde 181 beschrijft hij Aleppo by night. Binnen no time weet hij de couleur locale van Aleppo anno 1918 om te zetten van rooskleurig

The loveliest memory of Aleppo is of walking at late night about the byways of the city under the great moon.

naar grauw

In the loveliness of the night you are spared their piteous cries for food.

Leest onderstaand fragment en huivert!

archive.org/details/niletoaleppo00dinn (meer info + download)