De
shahada wordt nogal eens van stal gehaald wanneer een schrijver duidelijk wilt maken hoezeer iemand vereerd wordt en wie diens meest fervente volgeling is.
Colijn is Colijn en Van Wijnbergen is zijn profeet,
Hitler is groot en Mussert is zijn profeet en
Jelle [Zijlstra] is groot en Barend [Biesheuvel] is zijn profeet zijn maar een paar voorbeelden die ik heb gevonden in het
krantenarchief van Delpher.nl. Onderstaand voorbeeld springt er wat mij betreft uit en is van niemand minder dan de Nederlandse schrijver
Johan Fabricius; in deze korte schets geeft de schrijver een leuk beeld van een milieu waarin de drie monotheïstische wereldgodsdiensten elkaar tegenkomen. Een amusante vertelling dat leest als de blauwdruk van een roman. Veel leesplezier:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Zeg 't maar
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.